Portofino Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Evimiz iki katlıydı caddeye bakardı
Bahçesinde dutlar akasyalar da vardı
Kafası keldi adını kont koymuştum
Kapımızın önünden geçerken
Islıkla portofinoyu çalardı...
Çekinmiş istemeye annemden
Duymuştu onun biricik nazlı kızı olduğumu
Sonra duyduk ki nişanlanmış
Allah mesut etsin dedik biz de
Sonraki haber kötüydü
Dökülüyormuş kızın saçları tutam tutam
Adam mert çıktı sabırla bekledi
Kendi eliyle tedavi edip moral de verdi
Biz de hani ondan bundan duyuyorduk
Sonra her şey normale dönmüş evlenmişler
Bravo bravo sayın kont
Ben sana bu adı boşuna takmamışım
Senin asil biri olduğunu
Daha o zaman anlamışım
O güzel yılları ve o şarkıyı hiç unutamadım
Sen ıslıkla çok güzel çalardın.