Portakal Yaprakları Şiiri - Tolga Baş

Gecede aşk hıçkırıkları
Serçe uykusunda ninnide ağaçlar
Dinliyor musun sessizliğimi? / Tutku ağlıyor / Zencefil yalnızlığı masallarda

Portakal Yapraklarına

Şimdi bir misafir gece boyar yüreğin
Uzanırsın dilsiz minderlere elinde avuç boşlukların
Dağlara eser gözyaşların rüzgârını öldürmüş kasabalardan
Bir sahil kıyısından başlarken yolculukların
Unutmuşsun okşadığın yetim uykuları
Eylül sancısını andırırken Perşembe yalnızlıkların
Ertesinde
Erir mum
Çapaklarına kavuşur
Yarım bıraktığın demli,şekersiz çayın
Kızıl tütünler öldürür kahramanları
Beyaz yelelerinden okşanırken Fırat
Direnci kalmamıştır kayaların geçmişimize inat
Ertesinde bir cumartesi ölür
/Anlat/

Mırıldanır annemin yemek kokuları
Koşarım mezarlığa
Çınar gölgeleri yarım yamalak dualar haykırır
Susarım duldalarına

Siyah giyer kiremitler
Ahşap ayak izlerin hüzünlerimde belirince
Şalvarından çiçekler düşer yalnızlığıma
Kuru yufkalar ıslanırken gökyüzünde
Bileklerimde zinciri bulutların
Ağlarım; sanrılarıma
Ağlarım; unutulmuş gözyaşlarıma
Ağlarım
Ertesinde
Yarım kalmadı bu aşk, anlarım
Savaşır omuzlarım yerçekimiyle
Dinen fırtınaya yol alır adımlarım

Ertesinde yarım kalır şiir
Bir pazartesi ölür
Portakal yapraklarına sonbahardır…