Portakal Çiçekleri Şiiri - İsmail Akyüz

Seni görmeye geleceğim nisan ayı çıkmadan
şehrin henüz sıcaklara teslim olmadan
ev adresin aklımda sonra telefon numaran
biliyorum yıllardır onlarda değişmedi
bir sabah çiyi gibi düşerim yollarına
ilk baharın serin rüzgarları karşılar beni
tenimde portakal çiçeklerinin kokuları
belki ıslanırım sokaklarda evini ararken
sevinçli bir nisan yağmurunun telaşında

Çiçekler getirmeyeceğim sana hiç bekleme
gözlerimin içinde solmuş hayallerimi de
sadece anılar olacak unuttuğun belki de
o küçük defter bir de içinde sana yazdığım şiirler
biraz sitem biraz da hüzün dolu dizeler
hani söz edince şaşırıp meraklanmıştın
sonra dayanamayıp yollamıştım bir iki tane
çok geçmedi üstünden yalnızca birkaç sene

Biliyorum sana geç kalmış olacağım
biliyorum aklında olmayacağım
beklemiyor olacaksın büyük ihtimal
tenimde portakal çiçeklerinin kokuları
üzerimde sevinçli bir nisan yağmuru
seni görmeye geleceğim haber vermeden
şaşıracaksın görünce kapında
bekletmeden alırsın belki beni içeri
belki de birkaç dakika kapının önünde
yine de sana kırılmam eskisi gibi acımaz içim
sarılıp öpmesen de olur sıcak bir bakışın
çok sevindirir bir iki de kelimen hiç beklemediğim

Sana sevdalı sözler söylemeyeceğim
aklını çelmek için yalandan da olsa
ağzım dilim lal değilim o faslı çoktan geçtim
seni sevdiğim kadar sevmediğim kadınlara tükendim
bütün aşklarım sana inat bütün şiirlerim
biliyorum yine sevmeyeceksin beni
yine de geleceğim seni görmeye
sen de tasa etme sakın düşünme neden diye
yüreğim alıştı dayanırım her şeye