Portakal Çiçeğim Şiiri - Ali Sözer 2

Portakal Çiçeğim

Bulutların arkasındaki mor dağlardan, sessizce yanıma gel.
Portakal çiçeğim, hasretle kollarımı açtım, seni bekliyorum.
Seni öyle özledimki; kelimeler kifayetsiz kalır.
Sana ne kadar özlediğimi, bir türlü anlatamam.

Beynimin taaa derinliklerine, her gece, bir mıh gibi çakılıyorsun!
Aklımın çıkmaz sokaklarında bile, her an, seni düşünüyorum.
Anladımki seni sevmek, arşa uzanmak gibi imkansız oluyor.
İstediğin ne varsa, benden al git, ah etmiyorum sana!

Hiç bir zaman, unutmaki seninle bereber yaşadığımız,
Mutlu bir anı bile, bin yıla değişmem.
Ziyanı yok, ben sensiz yine yaşayacak bir şeyler bulurum.
Beni avutacak, bana teselli veren, belki bir dostum olur.

Belki de kadehimdeki bir yudum şarapta, teselli bulurum.
Ya da senin sağlığın için. gönülden iyi yaptığım duayı yaparım.
Unutma yine de acının rengine bürünsem de şimdi!
Bu bedende ömrümce sevgin, hep tertemiz kalacak, portakal çiçeğim...

Ali Sözer
21/11/2015