Portakal çicegi Şiiri - Mikail Ak

Gözlerimi kapıyorum,doyasıya sarılıyorum sana
Sen karşımda izlediğin bir filme nasıl ağladığından bahsediyorsun
Ben ellerini avuçlarıma alıyorum,yumuşaklığını çekiyorum içime
Yüzünde bir gülümseme öyle gülüyorsun,parmakların saçlarına gidiyor
Çayından bir yudum alıyorsun
Ben gözlerimi ayıramıyorum senden
Büyülenmiş, sana bakıyorum
Mavi yakışıyor gözlerine,gözlerin gözlerime değiyor
Gözlerinde yılların hüznü,ama öylemi yakışmış hüznün rengi mavi,
Bir günah işlemiş gibi çekiyorum gözlerimi gözlerinden
Sen konuştukça dudaklarında çiçekler açıyor
Portakal ağacı altına oturmuşuz,ben saçlarına beyaz çiçekler takıyorum
Tomurcuk açıyor dokunduğun tüm dallar
Kokun tüm şehre hayat veriyor
Kalbimin sesini duyacaksın diye ödüm kopuyor
Nefesimi tutuyorum, birşeylerden bahsediyorum
Anlamsız kelimeler çıkıyor dudaklarımdan
Sen bir kahkaha atıyorsun
Ben şaşırıp kalıyorum,
Öyle işte diyorsun, hep ben konuştum biraz sen anlat
portakal çiçeği diyorum,ne de güzel kokuyor
Hele bir de meyveye durdumu dalında yeşil arasında turuncu turuncu …..
Bu defa sen gözlerime bakıyorsun hüznümün rengini arar gibi
Bende birşeyler bulmak ister gibi, gözlerin ta kalbime iniyor
Orda kendini bulmuşçasına sararıyorsun
Bir an korkuyorsun bir telaş sarıyor seni
Çıkış arıyorsun,kaçarıyorsun gözlerini
evet portakal çiçeği diyorsun
Çok güzel kokar,evet ya ne çok severim portakal çiçeğini
Hüznün rengi karışıyor,hüzün gelip ta yüreğimize oturuyor
Ben gözlerimi kapıyorum,öyle hasretle sarıyorum ki ellerini
Sen kalkıp gidiyorsun birşeyleri yitirmiş gibi
Ardından sadece hoşça kal diyorum
Ben gözlerimi kapıyorum,saçlarına portakal çiçekleri takıyorum……