Portakal Çiçeği Şiiri - Jale Özdemir

Güneş batıyor Çukurova da.
Siyah saçlısına akşam oluyor
Gece gibi kara gözlerine, ay
Işığı vurdu.
Işıklar saçtı Seyhan nehrine
Nehirde ayın şavkı vurdu
Sular gümüş renği.
Kara gözlü mum ışında
Dört duvar , küçük dünyası
Bir kalem bir defteri mum
Aydınlatır ay ışığıyla odayı.
Camdan ay ışığı siyah saçlara
Yıldızlar düşmüş sanki saçlara.
Kara gözlüyü ey gece yine vurdun
Yüzüme yanlızlığımı dışarda
Portakal ağaçları ve çiçekleri ,
Saklar odanın gizemli kokusunu.
Portakal Çiçeğinin kokusu
içime de garip bir his kaplar
Kuş kanadını çarpar gibi
Kalbim çarpma ya başladı.
Çukurovanın gizemli kokusu
Portakal Çiçeği ve ben
Kara gözlü siyah saçlı.