Portakal Ağacım Şiiri - Neslihan Ayakta

Gunes doguyor
Gokyuzu kiskanmis sevdani
Renginle bulaniyor
Yapraklarinda gunesin pariltilari
Kol kanat germissin dogaya
Golgene uzanmisim yar!
...
Yelkenlerini aciyorum gordugum tum gemilerin
Kucuk, sevimli olanlarin ozellikle
Dalgalari saclarima benzetiyor
Sandallari ellerin yapiyorum
Gulusune hasret umuda yuruyorum
Gurur degil susturan, ogrendim
imkansizliklar yildiran
Sesindeki mutlulugu kaybedeli
Adinla uyanmiyorum
Sabahlarimin yok artik heyecani
Gogsumu deliyor ismin
Sinirleniyorum anlamsizca
Portakal mevsimi yaklasiyor
Oysa agacim kesileli aylar gecti...
(13.08.02)