Elinde barbi bebek; bir oyuncak almışsın,
Çocuğa götürüyorsun,
Aniden yağmur boşandı
Eve dönmeyi düşün.
Belinde barbi bebek,
Islanmasın-ağlamasın diye ceketine sakladın
Ağacın altını düşün.
Birden şimşek çaktı, siyah portakal düştü
Dibinde kömür bebek, çocuğunu düşün.
Çamurun içinde bebek, bebeğin elinde portakal
Dünya karardı; siyah ceketini düşün.
Bebeği boşver; o'nun portakalı var
Ağacı unut gitsin; onun toprağı boldur,
Çocuğun bekler seni
Yuvandaki yalnızlığı düşün…
01.01.2002
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 29.1.2008 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne oldu şu portakal ağacının altında, çocuk yetim mi kaldı? Çocuğuna birşey götürmeye içi tutuşana mı, yuvasında yalnız kalan çocuğa mı yanalım? İşte bu da, hayatın başka bir cilvesi olan tarafıdır... Saygılarımla...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!