kapının bir de bahçesi vardı
tenteli Urla’lı ve kara pürçekli
açtım ve ele verdi kendini
gözüme de dizime de vurdu
hep çocuk kaldım
koy güzünde dil alası
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla