Porsuk Hırçın Kız

Ah o porsuk hırçın kız insanı kendi yatağında sürükleyen
Uzaktan seveceksin onu dokunmadan değmeden
Kimlerin canını yaktı o hırçın kız ve kimlere can kattı
Sevgililerin birlikte uyuduğu tek yataktı onun kolları kanatları

Şimdilerde buz soğuk kabul etmiyor hiçbir sevdayı
Dokundurtmuyor kendine öyle namuslu
Sokmuyor kimseyi yatağına
Ya fırlatıp atıyor bir kenara yada boğup öldürüyor

Ah o porsuk hırçın kız bir tek güneşe gülümsüyor
Bir tek ona yeşeriyor durgunlaşıyor susup kalıyor
Bazen kabardıkça kabarıyor
Ve gidip en masum en hüzünlü duvarları yalıyor

Bazen taşıyor her yağmur sonrası bir bakmışsın o da ağlıyor
Damlaları tüm kenti ıslıyor bir tek o zaman dokunuyor sevenler sevdasına
Özünde rengi olmayan şekli olmayan porsuk
Ağaçlar sende dans ediyor renkler sende bütünleşiyor
Sevenlerin sevgileri yansıyor yüzüne ah porsuk hırçın kız

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 05\03\2014