Şu ayrılık zulümü çekilecek dert değil,
Esir kalmış yurtlarım, yurt desem de yurt değil,
Namert düşman hançeri sırta saplar mert değil,
Adı durur yurtların, töre sayan nerede?
Nesil elden gidiyor, haykır! Duyan nerede?
“Popüler” denen kültür sarmış yurdu ağ gibi,
Töremizin önünde yayılıyor çığ gibi,
Ona koşan gençlerin akılları sığ gibi,
Karışan bu düzene bir dur diyen nerede?
Gittiği o karanlık yoldan cayan nerede?
Sen önüne bakmayı çok yanlış anlamışsın!
O cihazın içini beynine tonlamışsın,
Ne ana, bacı, abi, dedeyi dinlemişsin,
Aklı gitmiş kafaya öğüt koyan nerede?
Boş işleri bırakıp bilgi yayan nerede?
Düşman gözünde bile, özü kaybolan kişi,
Alçalır karşısında, bırakmalı bu işi,
Töremize sahip ol, küçük büyük yok yaşı,
Gençleri zehirleyen kahpe çiyan nerede?
Türk’e dikilmiş gözü söküp-oyan nerede?
23 Mayıs 2016
Abdurrahman YılmazKayıt Tarihi : 8.6.2016 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)