Kaldırımda oturdumdün akşam,
Popom üşüdü -bağışla-,
Taşlaşmıştı,
Soğuktu kalbin kadar.
Kaldırımlara döktüm içimi,
Öykümüzü anlattım hani,
Dinlediler be,
Dinlediler
Bilmem ne kadar?
Oysa,
Mühürlü kulaklarınla duymazdın
Sen olsan;
Bir yangın belirdi taşlarında
Kaldırımın,
Kızardı yanakları, sanki
Öykünden utandılar.
Taşlar
Ezgini söyledi benimle,
Ezgiler
Taşlarda kaldı,
Öyküler dizelerde,
Anılarda
Bir tutam sarmaşık var.
Dökülen saçların hala tel tel tenimde,
Burun deliklerimde parfümünün kokusu,
El sallıyor sana
Benimle olduğun akşam
Unut,
Boşver.
Kaldırımlarda oturdum dün akşam,
Popom üşüdü -bağışla-,
Mehtaba kadar.
03.Ekim.2009 10.30
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 3.10.2009 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!