Pompeipolis’e Veda Ederken

Bilirim günlerin uzadıkça uzadığını
Gelmiyorsa bir türlü ne beklenen,nede beklenenden haber,

Bilirim Pompeipolis’e veda ederken bile Güneşin
Yürekteki yalnızlığı acımasızca nasıl yaktığını,

Bilirim gecelerin karadan daha kara olduğunu
Esirgiyorsa sevgili bir selamı yürekten gelen,

Bilirim umutlarla birlikte mazinin yarına ertelenişini
Gecelerimden düşlerin hayalini dahi esirgiyorsa sevilen,

Bilirim yalnızlığın çığlığını
İlmik ilmik kanar hançerden keskin onulmaz yaraları,

Dünden yarına mirasındır umudun
Bilirsin beklenendir sevilen yarından
Umudu olmazsa
Nefes bile alamaz insan