kûşelere doluşuyorlar
dudaktan kulağa telefon kaplı
birincil çamur
köşe gönderinde
kadim bir güz ağrısı
kül olup yağıyor kendi kentine
zaman da uzamıyor gayrı
omuzlara dek ölü
soluğunun ağzı ayaz
ayakları Afrika
insanlar da uğruyor uğrun
iyi saatte olsunlar
şişe gözlerinde
bakışsız bir âmâ ağusu
dil olup dönüyor değdiğine
kapıya çıkıyorlar
döşleri kıçtan kara
düşleri çalaçaput dala dolama
ders açılarında kapkaranlık bir delik
ben diyeyim Nagazaki
sen de Pompei
sel olup saldırıyor siperlerine.
Ali Tekmil / 20.09.2008
Ali TekmilKayıt Tarihi : 21.9.2008 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Tekmil](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/21/pompei-ye-bir-ki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!