bir zamanlar
pompei denen o yerde
akdenizin maviliği
ve insanların arzusu yaşardı
tepede bir dağ sürekli yukardan onlara bakardı
güzel sevimli dağ
kim derdi ki birgün çıldıracak
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta