Yüz verdikçe astar istenir
Bizim kuyumuzu kazıyan
İtleri çukura iterek
Ayaklarını kır polisim
Tohumlara fidan ekilip
Toprağa fare yetiştirdi
Çiçek yerine zehir açan
Kelepçeleri tak polisim
Olan gene canlara olup
Cananların yüreği yandı
Bambaşka yürekler yanmadan
Tetiklerini çek polisim
Sevmeye çalıştık onları
Onlar bizleri düşman gördü
Borudan farksız ötenleri
Soluklarını kes polisim
Yavrunu babasız bırakıp
Yürekleri kangren oldu
Yanlış yollarda olanları
Hesaplarını sor polisim
Vatanı kanlara boyayıp
Bıyık altından gülenleri
Allah hesaplarını sormadan
Zincirlerini vur polisim.
Kayıt Tarihi : 7.1.2017 02:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/07/polisim-23.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!