Polisim-1 Şiiri - Habib Karasakallı

Çelikten bir yürekle bir kahpe pususunda
Gözünü hiç kırpmadan vurulduğun an oldu
Yorgun mesailerden dönüşün uykusunda
Bölündü rüyaların ruhun kan revan oldu...

İmdat çığlıklarına koştuğun adreslerde
Sana minnetle bakan gözlerde buğu gördün
İmdat diye feryadın koptuğu o seslerde
Bazen de bir sarhoşta iğrenç kusmuğu gördün...

Neler görmedin ki sen şu âdem ikliminde
Beyni tavana uçmuş korkunç cesetler gördün
Hayatın hayal değil öz hakikat filminde
Canlara can rolünle bitmeyen setler gördün...

Gece kör bir sokakta bir köşeden dönerken
Terkedilmiş bir cana rastladığın gün oldu
Onu bağrına çekip "canım yavrucak" derken
Belki de o an en çok senin gözlerin doldu...

Karanlık sokaklarda korkunun sessiz sesi
Çekip gitti yanından ve sana tuzak kaldı
Ne Arka Sokaklar'ı ne Yılan Hikayesi
Filmine kifayetsiz, bin fersah uzak kaldı...