Polis Gardaş Şiiri - Nisari Özdoğan

Polis; baba, evlat, gardaş gibidir.
Ne zaman kalırsak darda yetişir.
Derdini döktüğün sırdaş gibidir,
Feryat, figan, ah-u zarda yetişir.

Başımıza gelen bir kötü halde,
Polis imdat! . tüter gönülde dilde.
Şehir, kasaba, köy, meskun mahalde,
Yaylada, ovada, kırda yetişir.

Set olur insana korku salana
Aman vermez hırsızlığa talana.
Hızır gibi koşar yolda kalana,
Tipide, boranda, karda yetişir.

Türk polisi kahramandır elbette.
Sayesinde canımız emniyette.
Gündüzü gecesi her an nöbette.
Eğerki kalırsak zorda, yetişir.

Biz vefa borçluyuz polis kardeşe.
Veda edip çıkar evlada eşe.
Bize siper olur gelen ateşe.
Atılır ileri; korda yetişir.

Ayrımcılık yapmaz kimseyi yerip,
Vatanı canından ileri görüp.
Askerimiz ile el ele verip;
Savunmada bütün Yurd'a yetişir.

Nisari Özdoğan