Polis Ahmet Şiiri - Behcet Gültekin Ertan

Kar fırtına ve tipi, hayat durmuş her yerde,
Kimi sıcak işinde, kimi çıkmamış evde
Her kes huzur içinde, güvenli, rahat, mutlu,
Polis Ahmet kuşanmış, çakı gibi görevde.

Havada sıcak bir gün, millet bunalmış gibi,
Kimi gölgeye çekilmiş, serin yerde kimi.
Vatandaş özgür, kırda, ormanda serinliyor,
Polis Mehmet kavşakta, sıcakta direniyor.

Milli bir bayram günü, marşlar çalar sokakta
Askerimiz geçiyor, alkışlarız ayakta.
Bütün millet çoşmuşuz, topluca kutluyoruz,
Asker ve polisimiz bunu size borçluyuz.

Polis Cengiz devriye, gece gündüz geziyor,
Başka bir görevi de insanları seviyor.
Ya yaşlı bir âmâyı, ya da bir ihtiyarı,
Ellerinden tutup ta karşıya geçiriyor.

Bir trafik kazası, şoför yolda yatıyor,
Cebindeki telefon uzun uzun çalıyor.
Polis Cem telefona cevap verecek ama,
Bu defa görevini yapmakta zorlanıyor.

Polis Hasan sevinçli, babası haber salmış,
Hemen atla gel diyor, pazara düğün varmış.
Bacısını isterler bir karara varılmış,
Polis Hasan görevli, izinler kaldırılmış.

Sen rahatça uyurken, çoluk çocuk evinde,
Polis Ahmet vuruldu, kalleşçe görevinde.
Polisler omuzlarda taşıyor Ahmet’ini,
Allah’ım esirgeme, ne olur rahmetini.

Demokrasi, hürriyet, Atatürk ilkeleri,
Asker ve polisimiz ulusun bekçileri.
Bu gün sizin gününüz, sizleri kutluyoruz,
Ulusça huzurluyuz, bunu size borçluyuz.