Polis Şiiri - Şebap Teker

Dâhili Bedbahttan, vatanı korur.
Zalimin zulmünden, mazlumu korur
Haksızlık gördü mü, o karşı durur
Kimseler halini, sormaz POLİSİN

Gafili tetikte bekler, huzur bozmaya
Canisi fırsat kollar, mezar kazmaya
Elim varmıyor, bir satır yazmaya
Kimseler derdini bilmez POLİSİN

Adalet önünde dinlemez hatır
O insanlara, hak hukuk anlatır
Onun şu hali, yürek dağlatır
Kimseler ne çektiğini bilmez POLİSİN

Ufku açıktır onun bilime
Çıkmaz ağzından kötü kelime
O görev uğruna, gider ölüme
Kimseler hatırını sormaz POLİSİN

Dâhil de vatan ona emanet
O Vatana etmez, asla ihanet
Allah yolunu etsin selamet
Yaşarken çilesi bitmez POLİSİN

Büyüklerine duyar, sonsuz hürmeti,
Şeref ve namus, bütün serveti
Düşünmeden içer şahadet şerbeti
Maalesef sahibi yoktur POLİSİN

Haram ve hile yoktur işinde
Daim koşar o hırsız peşinde
Huzur var onun her gelişinde
Kimseler kıymetini bilmez POLİSİN

Yüzüne her güleni o dost sanıyor
162 yıldır, yüreği yanıyor
Maalesef, yılda bir kez hatırlanıyor
Çilesi bitmez, garip POLİSİN

Gece ve gündüz, görev başında
Haram lokma yoktur, onun aşında
Bazen de şehit olur o genç yaşında
Acısı derindir, dinmez POLİSİN

Zalime azraildir, mazluma Hızır
Yapılan her imdada, yerinde hazır
Doğruya hamidir, Suçluya nazır
Fedakârlıkla geçer, ömrü POLİSİN

Ona bir adım at, O sana koşar
Tanımaz engel, ne olsa aşar
O görev aşkıyla doğmuş Ve öyle yaşar
Yinede kıymetini bilmezler POLİSİN

Onu anlatmaya yetmez Kalemle kâğıt
Naaşı ardında, üç gün var ağıt
Biraz da onlar için adalet dağıt
Yine de hakkını vermezler POLİSİN

İçi kan damlasa da, Güleçtir yüze
Amiri dururken karışmaz söze
O Haddini bilir, Batmaz göze
Mecliste sahibi yoktur POLİSİN

Şebap der bu can, nasıl dayansın
Bizleri unutanlar, artık utansın
Naçar halimize, bir ışık yaksın
Yoksa hali, nicedir POLİSİN
08.04.2007.