İsmi
“polen”
Bence
Savrulur gider gecede..
Kendimce oyunlarım vardı
İsmini saat koydukları senelerim
Renkli balonlarda birikmiş
Hava kabarcıklarıydı
Susuzluğumda ezilen duygu yığınıydım
Aynaya bakar gibi baktım
Kırık bir cam ardından gözlerine
Özlemim oldu öykülerin..
Sevda kalemimde..
Yalnız adımlardı yürüdüğüm
Tutunmak istediklerimin alaşağı olduğu
Gri bir dünyada
Toz yutkunan gökyüzünden geçiyorum
Her saklanışımda yağmurlarından
Sana
Daha çok yaklaşıyorum..
Yalvardım kendime
Tüm aksak inançlar içinde
-Yalvardım gözlerine
Sevme diye-
En yüksek çığlıklarımdı
Sessizliğim
Yalvardım
Sevmeyeyim diye
İlk değil bu
Duamın kabul görmediği
-Korku almasın yüreğini
gözlerim kapalı
Sana bağışladım yeminlerimi-
Kaçmak
Nereye kadar
Neyden saklar seni?
Neyden korursun kendini
Ve beni
Kendimden uzak
Ve sende kayıpken bunca?
Gitme desem
ıraklara..
-Sen,
Yenik savaşların yorgunu
Kendi cephende..-
Kedi olabilseydim keşke
Patilerimle yazardım sevgimi
Yaraların üzerine..
Bağıra çağıra söylüyorum şimdi
Sözler yırtıyor yüreğimi..
Seviyorum seni..
Yüreğim elimde çocuk
yüreğim elimde..
Sevilmek öfkeli bir nöbet..
Ben isimsiz bir çiçek..
Al beni düşlerine..
02.05.2008
Aslı ŞahinKayıt Tarihi : 3.5.2008 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mükemmel ifadelerle ve içtenlikle...
saf ve duru bir anlatımla akmış kalem...
selam ve saygılar yüreğinize..
dudaklarım ıslanmaktan kurumuş, rahibeye dönmüştü..ezilen sevgilerimin çoğulu olamıyordum bir türlü, arttırdıkça eksilen yanlarım dolmuyordu nedense...duygu yığınıydım, boşalmadan doluyordum sürekli, atom reaktörü olmuştu sevgisiz yüreğim...
Kırık bir cam ardından gözlerine
Özlemim oldu öykülerin..
paramparça olmuştu camdan kalbim bir kere, her parçasında bir yürek taşıyordu, her birinde sevdalar yansıyordu, ışığa doğru kırılmıştı bir kere...
Yalnız adımlardı yürüdüğüm
Tutunmak istediklerimin alaşağı olduğu
Gri bir dünyada
bulut geçerken göz penceremden, gök gürültüsü doğuruyordu sol yanım...kirpik ormanlarından akarken Fırat, delice sele boğuyordu, yer-yüzümü..nasıl tutunurdun şimdi, Güneşin altındaki karanlığa...nasıl atardın adımlarını senin bile bilmediğin yerlere götürürken...tutmak istediklerin senden olmadıktan sonra, nasıl tutunacaktın ki..
Tüm aksak inançlar içinde
-Yalvardım gözlerine
onurdu ayaklarına serdiğim, şerefdi sevmelerim, gözlerine akmış ken, aynanın aksi oldun...
Kaçmak
Nereye kadar
Neyden saklar seni?
Neyden korursun kendini
Ve beni
Kendimden uzak
Ve sende kayıpken bunca?
Gitme desem
ıraklara..
kaçmalar kaçış mıdır sevgili? sende iken nasıl gidersin, gittiğini mi sanırsın, tabii gerçekse..ölüm değil mi idi, sen için tuttuğum...gitme diyemedim, zaman arsızdı, duraksızca devam eden senlerde...varmışlık yok iken yüreklerde, diyemedim, gitme diyemedim...bunu bile bilemedim...sancılı günlerin, en sıkıntılı anlarında bunu sana diyemedim, gitme dur diyemedim.. o kadar hevesli idin ki, bensiz dünyaya selama, dur gitme diyemedim, diyemedim...
Ben isimsiz bir çiçek..
Al beni düşlerine..
alma sakın beni düşlerine, ben hakedilmeyen sevgileri almıyorum artık, çık gönül yorgunluğumdan, yastığa tavan gözlerimden çık artık...
Tebrikler, şaireye...
Yenik savaşların yorgunu
Kendi cephende..- ..............Yüreğim elimde çocuk
yüreğim elimde..
Sevilmek öfkeli bir nöbet..
Ben isimsiz bir çiçek..
Al beni düşlerine.....sen var ya aslı şahin sandığımdan daha büyük bir sevensin..seven yüreğinin gözlerinden öpüyorum canım benim...
TÜM YORUMLAR (3)