Polat Şiiri - Seyit Ahmet Polat

POLAT
Yoksulluk çıkardı beni köyümden
Her şeyi okursun baksan yüzümden
Yüklenmiş dünyayı taşır derinden
Sinede çok şeyler gizlemiş Polat

Bakma bu kadar sert göründüğüne
Sana diken batsa bakar o yöne
Canım kurban olsun candan sevene
Sahte sevgilerden yılmış bu Polat

Gurbet bizleri ne hale getirdi
Seni de beni de yedi bitirdi
Ciğerimi söktü aldı götürdü
Yokluğun dibini gördü bu Polat

Herkes çok severler bizim vatanı
Kimse bilmez, böyle derdi olanı
Açma doktor açma benim yaramı
Çaresiz dertlere girmiş bu Polat

Haram, helali çok iyi bilirim
Dostun ahbabın uğruna ölürüm
Bazen oturur mum gibi eririm
Sus mu? konuş mu? söyleyin Polat
A. Polat