Poker Şiiri - İbrahim Kılınç

Belki kırgınlık var, belki de küstüm,
Belki de ben senden, ümidi kestim,
Kaçsan da, görsen de, bu benim restim,
Kazansan da, kaybetsen de senindir.

Hayatımı koydum, ben bu pokere,
Kare as her zaman gelir mi ele,
Kaybetmeyi göze aldım bir kere,
Kazansan da, kaybetsen de senindir.

Neden suskun durur, hile yaparsın?
Üzdüğünü bile bile yaparsın,
Kaybetmeye mahkûm diye yaparsın,
Kazansan da, kaybetsen de senindir.

Beş benzemez ile kazandın canı,
Bir de madalyonun var diğer yanı,
Kapını çalarsa pişmanlık anı,
Gönlüne sermaye bu can senindir.