Yine akşam oldu.
Gözlerime yine bir ışık demeti,
Yanıyor zaman,
Kirpiklerimde alevler,
Tutamadığım damlalar süzülüyor dudak istikametimde.
Dudaklarım kuru, kapalı, sessiz bir süredir.
Yağmur..
Bir tek senin kokuna ihtiyacım var şu sıra,
Bir tek senin dinginliğine.
Sen anlat aşkı, sen yaşat.
Unuttur ıslattığın saçları...
Takvimden bir yaprak daha,
Ve bugün yine yoksun.
Kadınlığımın öpüpte gözlerinden,
Öylece hiç olmadan gidiyorsun.
Bir cemre daha düşerken yüreğime,
Sen, kaçarak benden sımsıkı sarıyorsun..
Özlediğim ne yine?
Kokun uzaktı yeterince,
Ellerin soğuk, tenim de.
Dudaklarını aralayışında bir burukluk,
Ve biraz yabancı benim oluşun.
Sen sensizliğin ne olduğunu bilmiyorken,
Her köşe başında görmek siluetini,
Gözlerin gelince hatırıma,
Güneşe bakar gibi kısmak gözlerimi,
Tırnaklarımı geçirerek avuçlarıma,
Acı hissini ellerimde uyandırmaya çalışmak...
Sol yanım, orası çok acıyor yine.
Hala arzularken kokunu bedenim,
Olmadığını, olmayacağını bilmek.
Bazen unutur gibi oluyorum,
Sonra bir rüya göz kapaklarıma,
Sabaha karşı yine kirpiklerimden damlıyorsun..
Tek bir an kaldı ikimize,
Tek bir fotoğraf..
O da eskiyor,
Gidişinle gözlerime yerleşen nem alıyor rengini..
Islanıyoruz aynı yağmurda,
Ve sen avuçlarını açıyorsun Tanrıya,
Şükür, şükür ki unuttum o kahpeyi...
Edilen bedduaların tesirinde ruhum,
Biraz daha morfin!
Yine geldim sevgilim,
Gecenin bir yarısı ama ben yine geldim.
Kulağımda hafif bir melodi,
Şarkımız.
Ve tam şurada bir sızı var.
Sanki buradasın sevgilim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!