Poh poh kokuyor Şiiri - Hüseyin Demircan

....................................
poh poh
merhamet sömürür şol dilencisi
ardından bol hayır dua okuyor
hakkı olsa bile para tahsisi
yalaklara mahsus poh poh kokuyor

yorgun kaldırımlar.. yapılan hamle
gün boyu iş ara gözleri nemle
kapılar açılsın dudakta cümle
patron namzetine poh poh kokuyor

ne iyi olurdu gelse idi yaz
ucuz yol patates yediğin piyaz
kirayı ertele yapılan niyaz
şahsına ev sahip poh poh kokuyor

şu fakrü zaruret acep ülkünmü
yaşanan çoğrafya gerçek türkünmü
ulusa kadar at ağbi mümkünmü
münübüs şoföre poh poh kokuyor

aklım hiç ermiyor benim bu işe
değişmez kadermiş ne desem boşa
akşam bir misafir olsam sarhoşa
açılsa muhabbet poh poh kokuyor

borç bulunca zihin çok allak bullak
bu günü kurtardık yarın muallak
hamamda önünden geçerken tellak
bahşişi uzatış poh poh kokuyor

kevser şarabından doldur kaşığa
zehir gibi gelir seven aşığa
gözlerinde yanan parlak ışığa
mahsunca bakışı poh poh kokuyor

fakir panam uzat saçla sakal kış
cesur işi şiir yazıma kalkış
hoşlandınsa okur istemez alkış
bu tarz bir hareket poh poh kokuyor..