Sana bir tanrıçaymış
Gibi bakıyordum
Hemen, az önce
Şimdi sen böyle değilsin
O, hiç inanmadığım
Medet ummadığım
Şimdi,travma sahnesindeyim
Dişlerim kırık, mürekkep
Masmavi akıyo aralarından
Soluk bedenimi
Tehdit ediyor kaburgalarım.
Boğumlarım hiç bu denli
Evet artık deli diyebilirsiniz bana
Çünkü ben her gün intihar ediyorum
Sizin tanımadığınız zaman dilimlerinde
Teoriye dayalı ölümlerim
Anlamlandırılamaz ve yaşanamaz
Fakat işlevsiz intiharlar bir insanı
Oradaydılar
Öylece duruyolardı önümde
Hâlâ ıslak,kanlı
Deli gömlekleriyle
Boyunlarındaki kesik halatlarla
Tıpatıp ben olup
Bana bi kağıt uzat
Karanlığı dökücem üstüne
Benim bile tanımadığım
Bir adamın kaleminden
Satırlar akıcak tek tek
Sonra belki biticez
Bir daha sorma
Korkuluk istemiyorum
Kargaların kâtibiyim ben
"Kâtip" ne de güzel
Bir bahane
Yazılmış sapkınlığım için
Artık gidiyorum burdan
Nitekim kızıl gök bile
Tadımı kaçırıyo
Hem ne vardı ki
Akıttığım mürekkepte
Ne ederdi
Ey insanlar
Beni damgalamaya,
Afişlemeye kalkışmayın.
Benim günahlarım
Sizin adaletinize karşın
Kana bulanmamış topraklardır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!