Poetica Mori Şiiri - Uğur Yılmaz

Yüreğim bir ay şimdi;

Güneşli, açık havalarda,
Yalnız bir akşamüzeri ve yalnızlık üzeri,
Mavi gökyüzünde aslında hiç yokmuş
Ya da hiç olmayacak gibi,
Siluetini gösteren…

Beynim okyanus misali;

Derinlerinde hayat var,
Üzerinde kimsecikler yokken,
En soğuk gecelerdeki sıcak yıldız yağmurunun ikilemi ortasında,
Tam orta yerinde dururken,
Ve gidemezken, gitmeyi isterken…

Bedenim toprak gibi;

Oradan geldiğini bilen,
Çamurumsu insanlar karşısında sert durmaya çalışırken,
Her defasında daha da fazla kırılan,
Kırıldıkça güçlendim zannedip,
Güçlendikçe, hayata direnemeyen…

Ruhum nefestir benim,
Ne yüreğim bir ay, gösteren siluetini,
Ne de okyanuslarla dolu beynimin içi,
Tek bildiğim,
Bedenim toprak şimdi…