Poem Şiiri - İlhami Bulut

Cesur kelimelerle yürümeliyim
Genç kalmalı aynadaki iskeletim
Aciz bir şikâyet yaraşmaz aşka
Göğün örtüsünü sıyırınca biraz
Mecnun aşkından rivayet ederiz
Çiçekten önce vakti duyur bana
Cesur kelimelerle yürümeliyim

Bir damla fazlasıyla yağmur gibi
Ve annem gibi tutarak ellerimi
Sonsuz aşk iştahı almalı kalbim
Can çıkmadan önceki son sarılış
Ah son uyanış, bendeki aldanış
Camı açıp bir bulutu seyredişim
Bulutlar ki aynadaki hamur gibi

Suda çoğalırken leylak büklümler
Ateşten korumalı bu kelimeler
Hatırıma getirmeli yarım türküleri
Benliğim aşkla çiftleştiği son gece
Geç kalmadan önce bu sırra erince
Gel topla yüzümdeki gülücükleri
Gönül kentinde çözülsün bilmeceler

Suskun yollarda bir nehir uğultusu
Heyelandır harap ömrün gürültüsü
Aşka kafa tutan yumruk kadar kalır
Aşk aysberg gibi ölüme gömülmüş
Pişmanlıktan dönülmeyen son unutuş
Boşluğa dökülür biten maceralar
Çiçekten olur yalan yemin örtüsü

Bilir misin bize ait uzaklar var
Yerimiz geniş ama zaman çok dar
Haritada yer almaz bu coğrafya
İlk önce güvercinler havalanacak
Ve kiraz bahçesinde dolaşılacak
Nerelisin diye sormazlar sana
Aşk mahşerinde herkes yerinde kalır

Nar gibi çatlayınca yüreğimiz
Çok acilen bir tabibe gitmeliyiz
Ölüm ilacı gerek dirilmek için
Annemin öğrettiği iki kelime
Taburcu olurum aklıma geldikçe
Başkenti sensin bu memleketin
Beş vakit kalp kalbe sevişmeliyiz

Rüzgârın sesi de seninle gidince
Gökleri de böyle dalgalı görünce
Ey diken tohumu getiren çiçeğim
Taş taşıyan ebabilce bu sesleniş
Yaz ortasında artık bitsin bu kış
Cesur kelimelerle yürümeliyim
Şiir dirilirmiş şair ölünce .....