benlik davası açmıştım güzelliğine
benlik’in kendisini imha ettiği ve bilinci n de
umut payısız tutumlarına tutuşturmuştum tutumsuz
yapmak istediğini yap, değil
-seç, demiştim
ökselerini kırmıştım ağaçlarının, uç diye …
ne dava görüldü, güzelliğin sonra ne de
‘sana’ güzel-likle bakmıyorum lakin o zamandır…
anlamıyorsun…
‘seni’ …
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
evrimlerinin sondan bir önceki evrelerini görmüş; ve biteviye evrilmiş, gönlü vazgeçmemiş, kendinden hayli geçmiş 'poem parçacıkları' bipayan şiircik kuşları
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!