Dolaşırdım sokakta ikimiz ama yapayalnız
mavi gözlerine bakmak isterdim
aynı sokakta aynı saatte geçmeni beklerdim
bir ayrılık öykümüz olsun isterdim seni tanımak seni yaşamak
belki de seninle yaşlanmak
son günü hatırlıyormusun?
hani ben gidiyordum buralardan
o sokaktaki yalnızlığımla yine seni bekledim
ve sen bilmem kaçıncı sefer daha önümden geçtin bu çokkomik dimi...
bunları yazarken saat gece 04:44 ve ben neyse
mavi gözlerini özledim
sen bilmezsin de ben bilirim işte
bırak bunları Kimse bilmesin
bunlar temiz kalsın
sende öyle
sağlıcakala kal ilk sevdiğim
sağlıcaklakal ilk sevdiğime yazdığım son mektup
sağlıcakla kalbalkonum
sağlıcakla kalın kediler bana onun
maviİ gözlerini hatırlattınız
Yolun sonuna dönüp bakmasını VATAN SAĞ OLSUN
Kayıt Tarihi : 13.9.2020 02:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekten alınma bir kesit plotonik aşk hikayesi yolun sonundan son baktığında çocuk askere gider ve birdaha göremez
![Ragıp Aktaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/13/plotonik-ask-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!