Gözlerin Kevserin gözbebeğinden akar. Bense cennetinden atılmış ,uzaklağında pişmanlığınla arıtılmış kendimle barışık adem’im.
-Kendimi aşıp da geldiğim damlalarında sustum. Vicdanımın aşkısın diye, içsel bombalar taşıdım yüreğimde. Gecelerimi heceleyen sözcüklerde eridim.Acıklı filmlerde ikimiz yerine ağladım. Seninle yaşadıklarımızın benzerini gördüğüm her karede bin kezlere bölündü yüreğim.
-Susuzluktan yanarken sensizlik okyanuslar içti vebalim. Cemaline kavuşmanın kavuştaklarında okudum senli türküleri.
İstanbul çöl, yaşadığımız aynı muhitin tinlerinde yeşerdi hayat.
Seraplara atıldığım hayalinde suçsuz kelebekler uçtu umutlarımın vadisine.
-Tutsak damlaların vardı vicdanım odalarında.Kereciklerine köpüklenen vazgeçilmezlerimin vaveylasını duymaya geldi dünya
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta