Platonizm Şiiri - Ceylin Özdemir

Gözlerin hala aklımda bir hayal gibi,
Dokunuşların tenimde bir yara gibi.
Aşkın ateşi söndü, kül oldu her şey, Kalbimde kalan sadece sensizliğin ağırlığı.
Gittiğin günde kaldım, sensizlikte kendimi kaybediyorum,
Her an her saniye gözlerim seni arıyor.
Karanlık gecelerde bir yıldız gibi parlıyorsun hayallerimde,
Onu bunu değil, seni arıyorum ben ateşinde yanmak için.
Sensizliğe son vermek istiyorum,
Ama sensizlik beni her an kuşatıyor.
Gölgem bile senin kokunu veriyor,
her köşe başı seninle doluyor.
Ne yapsam boş, ne desem fayda etmez,
Kalbim seninle atmaya devam eder.
Belki bir gün kader bizi tekrar bir araya getirir,
O güne kadar sensizliğe alışmaya çalışırım.