Platonik Yıkılış Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Ne olur git başımdan,
Daha fazla sevdirme kendini,
Daha fazla uykusuz bırakma gözlerimi.
Duygularıma karşılık vermeyeceksin madem,
Durup durup etrafımda dönüşün neden?
Bırak harabe olayım yıkılayım,
Her düşüşümde ne diye tutarsın elimden?

Git işte ne bileyim;
Nereye istersen oraya git.
Yeter ki olma etrafımda,
Rüzgarın değmesin nefesime
Toz pembe renkler düşürme hayallerime.
Ne olur git başımdan;
Kendini daha fazla sevdirme....

Boş ver beni;
Bütün meskun mahallerim sarı bir sonbahara bürünsün.
Bütün düşüncelerim zemheriye düşsün,
Olma sen kıvrımlarında beynimin,
Bir misafir gibi doğma gecelerime
Bırak kapkara olsun rengi gecelerimin
Her yıldız kaymasında sen gelme aklıma.
Madem ki umut yok zerre kadar da olsa,
Madem ki adım adına yalnızca arkadaşsa,
Ne olur git benden uzağa,
Daha fazla beni umutlandırma.

Bir bir kuruyup gitsin "belki"lerim,
Durup durup sana akmasın düşüncelerim,
Bu kadarı yeter daha fazla sevdirme kendini,
Vallahi yangınım olursun,
Küllerim savrulur saçlarının rüzgarlarında.
Çek üzerimden o tehlikeli gözlerini,
Yoksa toz duman olur dağılırım şimdi.
Kızma bana; yada kız en iyisi,
Bağır çağır, kaybet gözümdeki o iyilik perisini.
Önce gözlerimden kaybol,
Sonra (s) aklımdan çıkıver,
Derken kalbimden, damarlarımdan ve bütün hücrelerimden,
Yavaş yavaş siliniver.

Unutmak;
Ne mümkün seni unutmak,
Ben yalnızca kandırıyorum kendimi,
Bu kadar hasarlıyken nasıl unuturum seni.
Aldırma bana, ne olur kızma,
Saçmalıyorum işte, başka birşey gelmiyor aklıma.
Henüz arkanı döndüğünde seni özlüyorken,
Sana "git" demek korkaklıktan çaresizlikten.
Hem daha fazla nasıl sevdirebilirsin ki kendini,
Sevmişim seni kıskandıracak kadar Aslı'yı Şirin'i.

Gitme yanımda kal,
Sen ufuklara ben sana bakayım.
Sen; kim bilir kim olacaksa o şanslı velet onu bekle
Ben sana takılıp düşeyim, sana öleyim.
Gitme yanımda kal,
Doyayım seni sevmelere
Dağılsın saçların dağılsın sakın toplama,
Rüzgarı getirisn çölünden mecnunun,
Bir meltem yumuşaklığıyla indirsin sineme.
Gözlerine bakmak istiyorum son nefesimi verirken de
Öleyim başım dizlerinde huzur içinde,
Kim bilir belki bah'şolur buluşmak seninle öteki yerde.
Şimdi sus ve saçlarını indir yüzüme,
İyice yorgunluk çöktü gözlerime
Böylece uyuyayım dizlerinde