Platonik Yıkılış Şiiri - Hidayet Gedik

Bir güzel tanıdım seneler önce
Ansızın karşıma çıktı yeniden.
Dizlerim titredi onu görünce
Küllenen ateşi yaktı yeniden.

Bir yağmur sonrası hava serindi
Gök mavi gözleri gökten derindi
Yakına gelince gamze göründü
Aklımı olmaza çekti yeniden.

Tarifsiz duygular geldi dilime
Dilime dolandı üç beş kelime
Geçmişe takılıp kalan halime
Maziye dalarak baktı yeniden.

Usûlen hal hatır, sonrası kaldı
Sonrası kalınca müsaade aldı
Hoşça kal deyince gözlerim doldu
Ruhuma şimşekler çaktı yeniden.

Merakı mucibim kimdi hayali?
Maksuda erdi mi var mı helali?
Avuçta durmayan sular misali
Bilinmez ummana aktı yeniden.

Yollara yarenlik benim kaderim
Kulların elinden her dem hederim
Yıllara yenildim bitmez kederim
Haraptar bendimi yıktı yeniden.