Platonik Şiir Şiiri - Ömür Keskin

Hep seni görmeyen gözlere bağlanırsın.
Ya da seni hiç duymayacak kişilere söylersin şiirini.
Bir hayale dalarsın,
Boğulmadan anlayamazsın yüzemediğini.
Sığlığına aldandığın güzel gözler,
Okyanus çıkar çoğu zaman.
Hoş bir meltem beklersin sözcüklerden
Ama ayakta bile duramazsın rüzgârında, o konuştuğu zaman.
Tatlı bir sıcaklık sarar ruhunu, o gülümseyince.
Tatlılığına aldanırsın.
Cayır cayır yanarsın ama anlayamazsın.