Bildiğim en anlamlı sözcüklerle örüp cümleleri serdim kapına. Yavan geldi, basit geldi sana hepsi. Ya bilmedin ya da anlamadın cümlelerimi ve sonlarındaki üç noktanın yükü olan kervanlara sığmayan duygularımı. Belki de yalancıların süslü aşk cümlelerine alışkın olduğundan öyle cümleler bekledin benden.
Beceremezdim ki yalanları süslemeyi, ilk defa sevmiyordum belki ama ilk defa vuruluyordum, ilk defa içimden bir şeyler uçuyordu ismini duyduğum zaman, her defasında ölecek gibi olup sonra senin için yeniden diriliyordum…
Oysa ben seni yalansız, dolansız, yalın sevmiştim. Belki yüreğimden başka verebileceğim hiçbir şeyim yoktu. Ama sevilene, seven bir yürek servet etmez miydi? Yalancıların verdiklerinin yanında yüreğimi pul saydın sen. Oysa öyle saf bir yürekle gelmiştim ki sana, çocuklar gibi günahsız. Çok şey değildi istediğim, bir göz kırpması ya da ufak bir tebessüm yeterdi elimdeki şekere sahip olmana…
Oyunlar oynamak isterdim seninle, sağdan soldan bulduğum misketlerle. Uçurtma uçurmak, yorulana kadar seni kovalamak orman yolunda ya da göl kıyısında. Neden biliyor musun? Çünkü her şey çocukken temiz ve saf oluyor, büyüdükçe tüketiyoruz, kirletiyoruz değerli olan her şeyi. O yüzden belki de çocukça şeyler yaşamak isterdim seninle.
Tamamını Oku
içten bir dertleşme..kalemin susmasın ademcan
mavinin laciverte dönüşüydü yaşamımın sensiz saatleri ve ben bu saatler içinde bir ışık hüzmesi bekledim...Fatma AVCI..+10 ant...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta