Platonik dedi Çatlak Şiiri - Salim Erben

Yıl bin dokuzyüz yetmiş
Aylardan kasım
Bir akşam üstü
Gün inerken sevmiştim
Deresini tepesini
O şehrin ışıklarını
Düz ağacı genç caddesini
Çocukların çıkardığı sesi
Toprağın aldığı nefesi
Duyarak sevmiştim sesini....
Dört mevsimde yazı kışı
Seni yaşayarak sevmiştim
Kara tahta ya yazmıştım
Adını adımın yanına
Oya gibi işleyerek
Bu kadar yakın olmamıştım
Ey eşkıya yürekli sana
Hep zor olanı sevdim
Gurbetin acısını hasretini
Emek vererek kazanmayı
Ayakları üstünde durmayı
Bağımsız olmayı sevdim
Cesurca açmış dağ başında
Kardelenler gibi geldin aklıma
Gelincik kaktüs fulya
Yüreğim salıncak sallandıkça
Kollarım beşik oldu
Karlar yağdı saçlarıma
Neçe sonra keşfettim ayrılığı
Tipiyi boranı güneşi sevdayı
Meğer ne çok şey severmişim bende
Atmışım da sonra vardım farkına