Platonik Bir Aşkla Şiiri - Fahri Bulut

PLATONİK BİR AŞKLA
Bu dünyada bir yuva, kurmamız çok imkansız.
Anamdan doğduğumda, beli yaşarım şansız,
Umudum yeşermedi, gözyaşımla suladım,
Ellerim hep koynumda, öksüz, yetim ağladım
Gençlikte us yormadım, seven sevilir sandım.
Platonik bir aşkla, sever oldum dün seni.

Baharı yaşatmadan, mevsimler kışa döndü.
Gök delen ahlarımla, yıldızlar yere indi.
Güçsüz, takatsiz kaldım, felek tepeme bindi.
Feryadım dan çöl yandı, ondan bir tek ot bitmez.
Mecnuna yoldaş oldum, izlerim çölde yitmez,
Bağım, bahçem gazelde, kuş konmaz, bülbül ötmez,
Sevdamı anlatmaya, korkarım ömür yetmez,
Platonik bir aşkla, sever oldum can seni.

Seni saran şanslıyı, uğrun uğrun kıskandım,
Bu dünyadan göçmeden, bana dönersin sandım,
Günler, aylar geçende, gafletim den utandım,
Bir od düştü bağrıma, Keremden beter yandım.
Gece, gündüz ismini, dilin hep zikir bildi,
Didem'in yaşlarını, seher yelleri sildi,
Aşksız, mutsuz bir ömür, garip başıma geldi,
Her canlı bir kez ölür, Fahri Bulut her güne,
Gıdım gıdım dan beter, bilesin bin kez öldü,
Platonik bir aşkla, seviyorum ben seni.
30 NİSAN 2015
FAHRİ BULUT RIZAZADE