Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Belki bu kadar duyarsızda değildir İstanbul , kendisine gönül verenlere kimbilir. Hiç srmadık ki ?. İlk fırsatta sorayım bakalım, gerçekten platonik bir aşk mıdır İstanbulla yaşanan... Kutlarım, iyi aklıma getirdiniz .
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta