Platonik Aşk Şiiri - Osman Serçe

Dilim gece gündüz seni ansada
Bedenimde aşk ateşi yansada
Beni bana bırak sana gelemem
Öldürür mü bu aşk beni bilemem

Gözlerimde sensin yaş değil dolan
Aşklarım var yüreğimde sır olan
Söylesem kıyamet kopar mı bilmem
Azrail gelsede içimden silemem

Ruhum sende saklı rüyalar gizli
Öyle bir aşk ki gizemli dehlizli
Kimse bilmeyecek bu aşkı bende
Ölürsem yarim ruhum kalsın sende

Baharlar geçsede çiçek açmadı
Gönlümüzde kelebekler uçmadı
Yalancı sevdalar baharım çaldı
Yüzüm gülse bile içim kış kaldı

Gel desem gelir mi bilmem gafile
Çık git hayalimden desem nafile
Sana ne söylesem boşa gidecek
Dünya da yok beni mutlu edecek

Haberin yok seni seven mecnundan
Sen istersen çıkar beni koynundan
Yarım bir kalbim var yarısı sende
Zindan oldu dünyam seni sevende

Yüreğim yanıyor dumanı çıkmaz
Ömrüm sele gitse bu bendi yıkmaz
Vursalar boynumu damarım kansız
Sana olan aşkım bil ki imkansız

Bu aşkı yürekte taşımak kormuş
Seni seviyorum demek ne zormuş
Anladım bu dünya sevene darmış
Ölüyken kefensiz yaşamak varmış

Yastığımı kucakladım belin diye
Rüyalara girmen bile hediye
Yorgan beni ısıtmıyor bilesein
Ateş olup yatağıma gelesin

Nabzımda dinmiyor sanki zelzele
Son nefes çıkmadan bana gel hele
Bir kerecik olun elin tutayım
Dudağından öpüp acılarım yutayım

Osman SERÇE
9 Eylül 2016 - BURSA

Kaynak : BEYAZ GÖLGE