Platonik Aşk Şiiri - Veysel Çakır

Nereden gördüm seni, nerden çıktın karşıma.
Beni ne hale koydun, neler geldi başıma.
Bir an vuruldum senin, kalem gibi kaşlarına.
Örtü olmak istedim, şal olup saçlarına.

Konuşmasaydım senle, etmeseydim bir kelam.
O güzel gözlerine tutulmasaydım keşke.
Vermeseydin bir ümit,gülmeseydin yüzüme.
Karıştırmasaydım aşkı, ben yüzüme,gözüme.

Senden sonra uğradım, seni gördüğüm yere.
Biraz yaslanıverdim, tutunduğun demire.
Bilmem görüşür müyüz, rastlaşır mıyız senle.
Bir selam verir misin, konuşur muyuz yine.

Şu an ben yazıyorum, kurup tasarlıyorum.
Sen de durumlar nasıl, çok merak ediyorum.
Platonik bir aşk bu, sonu yok biliyorum.
Adı önemli değil, seni çok özlüyorum.