Ey sonbaharın getirdiği aşk;
Dallardan dökülen sarı yaprak,
Güz yağmurunda ıslanan dudak;
Öfke fısıldıyor güz yeline.
Rüzgâr ile yağmur sulu sepken;
Karma karışık aşkım giderken
Baktı, kederinden gözlerime;
Üzgün el salladı pencereme.
Dedim, nadide çiçek gibisin;
Şebboysun, şakayıksın, çiğdemsin
Güz yeli kokunu götürmesin,
Gönlümü- kâlbimi çalan güzel.
kasım1974
Noter n. 3616
Kayıt Tarihi : 9.12.2009 20:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Berat Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/09/platonik-ask-43.jpg)
Betimlemeler ve şiirdeki duygu derinliği gerçekten mükemmeldi.
3 kez okudum ve her okuduğumda ayrı bir lezzet aldım. Bakılan her pencereden ayrı gözüken gizemli bir çalışma.
Yürekten tebrikler.
Şiirin munis çekiciliği sabah sabah beğeni seçiciliğime çabucak takılıverdi.
İçinden geçmekte olduğumuz dönenceyle ilintili ama ona göre daha sıcak,daha sevecen duygulanımlar bulduğumu söylemek istiyorum dizelerde.
Çok çok beğendim şiiri.
Sayın ÜNAL'ı kutluyorum.
Erdemle/selamlarımla.
**********KUTLUYORUM**************
TÜM YORUMLAR (15)