Herkes sevdigi icin, birseylerin cabasini verir,
Sirf üzülmesin diye,sirf oflayip, puflamasin diye,
Odasina kapanip, aglayip sizlamasin diye,
Hayatinin büyük bir dilimini uzatir sevdigine...
Peki kacimiz karsiligini görebiliyor.?
Kaciniz bu cabalarin, bu emeklerin ödülünü aliyor.?
Yada görebiliyor musun.? Alabiliyor musun..?
Hangimiz bir anlik tebessümle karsilacagi zaman,
O sabirsizca bekledigi, hasret kaldigi sevinc kervaninin,
Bir hayalden ibaret olmadigini anladi.?
Yada hanginiz yaptigi fedakarliklarin,
Sadece ufak bir parcasina karsilik gördügünde,
Çocuklar gibi sevindi.?
Etrafina bak.! Gördüklerinin sadece bir bölümünü kayita al..
Ve sonra yanliz kalip, bu gördüklerini tekrar..tekrar izle..
Ve düsün sonra, düsün ki,? öyle de kendine;
Yillardir, Aylardir, haftalardir,günlerdir gösterdigin cabanin,
Kendini yedigin, eriyip bitirdigin,
Tekrar..tekrar inada bindirip, ayaga kalkmak icin dirildigin,
Zamanlara layik biri miyim acaba.?
Evet..evet fazlasiyla layikim..
Peki ya sen.?
Bence bunca zaman yuregine cektirdigin,
O eziyetin sebebini buldun iste..
Daha ne bekliyorsun.?
Ne yapmali sence..? Hy..Ne yapmali..?
Web Site: http://www.erkanakarcay.com/
İletişim: [email protected]
Kayıt Tarihi : 22.1.2006 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!