Platonik Âşık Şiiri - Alperen Yılmaz

İtiraf edecek gücüm yok bunu;
Ne olur anlasan tavırlarımdan...
Gönlümün gönlüne kul olduğunu
Söylemek inan ki kapkara zından...

Dörtnala koşmuyor artık yüreğim.
Kuyruğu kıstırdı, oldu mülayim.
Bitap halde seni beklemekteyim.
Haberdar ol lütfen ahuzarımdan.

Kapılmışım buram buram sevdaya.
Feda olsun gönül yaram, sevdaya.
Senden özge herkes haram sevdaya…
Vazgeçmişim zaten bütün varımdan.

Çorak gönül yurdumu imar ettin,
Çıban tutmuş gönlümü tımar ettin,
Arızalı ruhumu tamir ettin
Payımı almışken sevda narından.

Kendini kandırmak aşka yetmiyor.
Kalbime izahat fayda etmiyor;
O da sevdi diye inat ediyor.
Bıktım artık kalbimin inkârından.

Bir kere el ele, diz dize olsak...
Kimse karışmasa, biz bize olsak...
Dünyaya kör olup göz göze olsak;
Kalbim durur eminim didarından.

Sensizlik ölüme eşittir fakat;
Kalbimde yok, açıklayacak takat.
Benimkisi gizlice bir sadakat;
Hayır desen, yaşayamam arımdan.

Bakışların iştihara sebeptir.
Seni sevmek iftihara sebeptir.
Reddedişin intihara sebeptir.
Kimse döndüremez bu kararımdan.