Platonik Şiiri - Murat Karağbi

Büyük ihtimalle tek taraflı bir sevdaydı, kalbimin göğsümden çıkarcasına atması. Uzun ve boşa geçen zamanlardan sonra kendime geldiğimde dedim ki; anlamsız bir acıymış, hassaslığımdan faydalanıp hayatıma bulaşmış. O zamanlar büyük bir boşluktan çıkmaya çalışıyordum. Seni de çare görmüştüm. Fakat anladım ki çare yokmuş. Varsa da sen değilmişsin. Güç bendeymiş ama ben bende değilmişim. Boşuna harcamışım yıllarımı. Tekrar denemek gelmemiş içimden. Hayat ambargo koymaya başlamış duygularıma. Geriye sadece mecburiyetler ve mantık kalmış. Belki de o hep sorduğum, yaşamımın manası mıydı aşk? Ya da aslında o, sevgi miydi elimden hiç düşürmediğim? O yüzden mi hiç birşey yapmak gelmiyor içimden? Her şey boş ve değersiz, yok yere yazmayı bıraktığım defterler gibi.