Platonik Şiiri - Batuhan Şen

Bilmiyorum eskisi kadar güçlü müdür duygularım
Ama konu sen olunca kalbime hala laf geçiremez aklım
Eskiden olsa bu kıtaları kafiyelerle donatırdım
Satırlara dökerdim içimdekileri, ancak böyle hafiflerdi acılarım

Aşkım mıdır kalemimi bu kadar keskinleştiren
Yoksa senin görmek miydi tekrar aşkımı alevlendiren
Gördüğüm, duyduğum, bildiğim bütün güzel sıfatlara layık sen
Şimdiyse senden uzaklarda ağlar durur, şu biçare ben

Okudum geçenlerde sana şiirimi, kime yazdın dedin
Sana karşı ilk yalanımı işte orada söyledim
Eskiden kalbinde biri olduğunu yeni öğrenirim
Mutluluk senin olsun, ben acıyla da idare ederim

Seninleyken zaman yetiremiyorum, sensiz de zaman geçiremiyorum
İzafiyet denilen illeti seninle daha iyi anlıyorum.
Artık yanımda değilsin, anılardır senden arta kalan
En kızgın demiri de tutsam, dağlanmaz şu kalbimdeki yaram