Platonik Şiiri - Zeynel Abidin Aygün

Söyleyememişti bir türlü
Aşkı, kendiliğinden gelişsin
İsteyenlerdendi.
Bakışsınlar,
Hissetsinler,
Ve sonunda ansızın
Birleşse eller...
Sevene naz yoktu
Bizim için,
Gurur da yoktu.
Bir fırtına kopmalıydı yürekte
Hemencecik adrese varmalıydı,
Kavurmalıydı karşısındakini de.
Aşk sanat mıydı yoksa
Dikkat mi gerekiyordu
En ince ayrıntısına.
Evet evet sevmek,
Ve sevgiyi yaşamak sanattı.
Her sanatkârın sanatı özeldir,
O'na aittir ya
Bu yüzden dünyada,
Aşık kadar aşk vardı.
Bizimki de sanatkârdı ama
İnanmazdı.

Hergün kapatırdı defteri
Yeni bir beyaz sayfa açardı.
Tertemiz...
Kirletmeyecekmiş, bırakmış O'nu
Gitmeyecekmiş peşinden,
Öyle anlatırdı
Zaten her fırsatta aşkı konuşur,
Aşkını haykırırdı,
Tabi yalnız kaldığımızda bana!
O'na bir türlü açılamazdı
Evet aşk sanattı
Ve bizimkisi sanatkâr olduğuna
İnanmazdı.

Bilmem kaçıncı kez açılıp kapanan
O beyaz sayfa
Artık isyanlarda.
Geçen gün kartvizit bastırmış,
Düşünmüş O'na da verecekmiş,
Verirken de;
'Yaz bir kenarına komşu diye
belki hatırlamazsın.'
Diyecekmiş...
Ey gidi koca aşık,
Yakışmıyor sana kuru sitemkârlık...

Aslında emin adımlar atmıştı
Kararlı olduğu zamanlarda.
Birkaç donma tehlikesi atlatmıştı
Laf aramızda.
Göze almıştı herşeyi
Koparsa kopsundu inceldiği yerden
Tak etmişti canına.
Dört saat, beş buçuk saat,
Yedi saat kırkbeş dakika...
Bunlar bekleme saatleri,
Şaka değil donacaktı
Aşkı için beklerken,
Kararlıyken,
Aşkını inkar etmezken,
Derken, yeni bir beyaz sayfa
Açılırdı defterden.
Evet evet sevgili olmak sanattı,
İlan-ı aşk sanattı,
Ama bizimkisi sanatkâr olduğuna
İnanmazdı.

Şanssız bir gün geçirmiştik
Üsküdar'da,
Sonra arabaya bindik
Karşılıklı yakınmalar
Ve sonunda
Sinir bozucu bir sessizlik,
Tam dalmıştık, birden döndü,
Dudaklarından şunlar döküldü;
'Bugün kafa tam taşa vurulası.'
Büyük laf etmişti
Kendisi gibi.
Bir kitap yazılırdı buna,
Yaşadıklarına özetti.
Sustuk,
Yaşanamamış bir aşkın hüznünü
Kalbimizde duyduk.

O, ölünesi aşkların adamıydı,
Delikanlıydı,
Küçük aşklar O'nu kesmezdi,
Yoksa bugün,aşklarını
Say say bitmezdi.
Devdi, aşkı da dev olacaktı
Ama aşk malesef sanattı
Bizim şanssız sanatkâr
Kadim dostum Nihat'tı!

15.02.2005 Üsküdar