Gül dererim her sabah, bahçemdeki kaktüsten
Ceylan seyrederim ormanında çölümün
Dikeni gül, yılanı ceylan severim.
Batsa da diken, soksa da yılan severim.
Sebep aramam sevmeye, arayana da sormam,
Sevemeden ne kadar? nereye kadar?
Bazısı dikenlerden, belki zehirden korkar.
Korkanı da severim, kaçanı da severim.
Korkusuzluk, dedi biri, aptallıktan gelirmiş
Aptallar erken ölür, akıllılar kalırmış
Aptallar diken yolar, onlar gülü alırmış
Gülü yok çölümden gül, toplayanı severim.
Sevmek platonik dir.
Tesadüfen sevişilir.
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 18:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
