karşıda
balkonda bir iskemle
hep aynı saatte
her sabah güneşinde
uçuşur bir tül perde
genç bir kız
bakıyor sessiz öylece
biraz üzgün
biraz mahmur
biraz aydınlık
biraz karanlık
koklar gibi
amonyak çiçeğini bazen
hep hüzün bakışları
seçemiyorum sitemini .
hissediyorum
kırılgan nefesini
örülmüş bir sarmaşıkla
çıkıyorum hayalden
sesini duymak istiyorum
suya düşer gibi ,
camları kırıyor
gülüşleri .
kalbimi uzatıyorum
gün ışığından bakamıyorum ,
sürme çekili gözlerine .
gülüşünü topluyorum
gamzelerinden ...
Mustafa kaya
02.08.1920 / ankara
Kayıt Tarihi : 15.9.2020 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!