Denizin kabuğuna
toprağın çakılına karşı
insanın plastiği
Bir harman oluşmuş
şehre yakın adanın kumsalında
Mavisi, sarısı, yeşili ile
çeşit çeşit plastik kapaklar var
kumsala vumuş, güneşte kurumuş
içi boş PET şişelerle birlikte
İçi boş PET şişeler
Şehir insanının çağrısını taşımışlar bu kumsala
bomboş çağrısını
Ne bir yardım dilenen
ne bir şikayet bildiren
ne de bir mutluluk
Öylece sessizler
öylece anlamsız
Yer yer pabuçlar var kumsalda
taşıdığı insanı üzerinden atmış
yüzmüş yüzmüş bu sahile kaçmış, özgür pabuçlar
Şimdi tek dilekleri bir çakıl taşı olmak olan
yırtık, tek, kimsesiz pabuçlar
Ve tabi ki naylon poşetler var
Delik deşik olunca
yegane işlevini de yitirmiş
çöp sözcüğünün heykel sergisi gibi
şekilden şekle naylon poşetler
kullanılıp da atılmışlığın
gösterişsizliği üzerlerinde
Artık
yeni bir cumhuriyet kuruluyor kumsalda
plastiksel
10.12.2008
Ahmet Baris AyKayıt Tarihi : 7.3.2009 09:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!